عقل یا احساس

تا گل غربت نرویاند بهار ازخاک جانم

با خزانت نیز خواهم ساخت خاک بی خزانم

گرچه خشتی از تورا حتی به رویا هم ندادم

زیر سقف آشنائیهات می خواهم بمانم

بی گمان زیباست آزادی – ولی من چون قناری

دوست دارم درقفس باشم که زیبا تر بخوانم

درهمین ویرانه خواهم ماند وازخاک سیاهش

شعرهایم را به آبی های دنیا می رسانم

گرتو مجذوب کجا آباد دنیایی من اما

جذبه ای دارم که دنیا را بدینجا می کشانم

نیستی شاعر که تا معنای حافظ را بدانی

ورنه بیهوده نمی خواندی به سوی عاقلانم

عقل یا احساس – حق با چیست؟ پیش از رفتن ای خوب

کاش می شد – این حقیقت را بدانی یا بدانم 

                                                                                    محمد علی بهمنی