مرگ

مرگ بر روی زمین، برای فرزند خاک پایان راه است،
اما کسی که آسمانی است،
مرگ برایش آغاز کامیابی است؛
بی تردید کامیابی از آن اوست .
اگر کسی در خیال خود سپیده دمان را در آغوش بگیرد،
جاودانه می شود .
کسی که شب درازش را به خواب می رود،
به یقین در دریای خوابی ژرف محو می شود .
کسی که در بیداری اش زمین را تنگ در آغوش می گیرد،
تا به آخر بر روی زمین خواهد خزید .
و کسی که سبکبار و آسوده با مرگ مواجه شود،
از مرگی که به دریا می ماند، با اطمینان عبور خواهد کرد؛ گران جانان فرو می روند .

                                                                                    جبران خلیل جبران