راز ماندن

 

کوه پرسید ز رود

زیر این سقف کبود

راز ماندن در چیست ؟

گفت : در رفتن من

کوه پرسید : و من

گفت : در ماندن تو

بلبلی گفت : و من ؟

گفت : در غزلخوانی تو

آه از آن آبادی که در آن کوه رود ،

                                       رود مرداب شود

     و در آن بلبل سر گشته سرش را به گریبان ببرد ،

                                                         و نخواند دیگر.

ما و تو بلبل و کوه و رودیم

راز ماندن جز ،

                در خواندن من ،

                                ماندن تو

               رفتن یاران سفر کرده یمان نیست ،

                                                                  بدان.