پنجِ وارونه

پنجِ وارونه چه معنی دارد؟“ 

خواهر کوچکم از من پرسید.
من به او خندیدم.
کمی آزرده و حیرت‌زده گفت:
”روی دیوار و درختان دیدم.“
بازهم خندیدم.
 

گفت: ”دیروز خودم دیدم مهران پسر همسایه
پنجِ وارونه به مینو می‌داد.“
 

آن‌قدَر خنده بَرَم داشت
که طفلک ترسید.
 

بغلش کردم و
بوسیدم و
با خود گفتم:
”بعدها
وقتی باریدنِ بی‌وقفه‌ی درد
سقفِ کوتاهِ دلت را خم کرد
بی‌گمان می‌فهمی
پنجِ وارونه چه معنی دارد.“
رفت و سیبی آورد
نصف کردیم. 

دمی خیره بر آن نیمه به نجوا می‌گفت:
”نکند یعنی ... یعنی ... همین نیمه‌ی سیب!؟“
 

تنِ آن نیمه، تبِ خواهش بود.
گاز زد.
خنده‌ی لب‌های خدا را چیدم.
خیره بر نیمه‌ی گندیده‌ی خود خندیدم

علی بداغی

.