آزادی

 

 

نکنم اگر چاره دل هر جایی را
نتوانم و تن ندهم رسوایی را
همه شب من اختر شمرم کی گردد صبح
مه من چه دانی تو غم تنهایی را
چه خوش است اگر دیده رخ دلبر بیند
نبود جز این فایده‌یی بینایی را
ملت ار بداند ثمر آزادی را
برکند ز بن ریشه‌ی استبدادی را
 عارف قزوینی - گرگانه رود طالش ۱۳۲۷

نظرات 3 + ارسال نظر
علی چهارشنبه 28 مرداد‌ماه سال 1388 ساعت 12:46 ب.ظ http://sahargaheomid.blogsky.com

شعر فوق‌العاده‌ای بود. ممنون.

امیر پنج‌شنبه 29 مرداد‌ماه سال 1388 ساعت 07:54 ب.ظ http://talkhine.blogsky.com/

واقعا قشنگ بود.ولی خود من هیچ وقت از شمردن ستاره ها خسته نمی شم.

دانیال پنج‌شنبه 8 اسفند‌ماه سال 1392 ساعت 10:44 ق.ظ

مرسی دوست عزیز

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد